വരാന് ഉള്ളത് വഴിയില് തങ്ങില്ല!!

ഇതൊരു സംഭവ കഥയാണ്..നായകനും നായികയും ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു കഥ..നായികമാര്‍ രണ്ടു പേര്‍.. ശില്‍പയും അപര്‍ണയും (യഥാര്‍ത്ഥ പേരു വെളിപെടുത്തിയാല്‍ എനിക്ക് നല്ല സമ്മാനം കിട്ടുമെന്നു ഉറപ്പുള്ളതിനാല്‍ ആ സാഹസത്തിനു ഞാന്‍ മുതിരുന്നില്ല). രണ്ടു പേരും സഹമുറിയതിമാരായിരുന്നു..കോളേജ് പഠനം കഴിഞ്ഞു ക്യാമ്പസ് സെലെക്ക്ഷനില് ജോലി കിട്ടി ഒരേ കമ്പനിയില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നവര്‍.... പോകുന്നതും വരുന്നതും ഒകെ കമ്പനി ബസില്‍.

ഒരു ദിവസം രാവിലെ ഏതാണ്ട് കോളം കെട്ടിയ ചുരിദാര്‍-ഉം ഇട്ടു രണ്ടും ബ്സ്സ് സ്റ്റോപ്പില്‍ എത്തി..ഭാഗ്യം അതികം തിരക്കൊന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു ബസ്സ് വരുനുണ്ട്.. പുറകിലത്തെ സീറ്റ് ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു..വിശാലമായി ഇരിക്കാം..വണ്ടി കുറച്ചു അങ്ങ് നീങ്ങിയപ്പോള്‍ അപര്‍ണക്ക്ഒരു സംശയം "ഇവിടെ ഭയങ്കര കുടുക്കമല്ലേ ശില്പേ നമ്മുക്ക് കുറച്ചു മുന്നിലേക്ക് ഇരുന്നാലോ " അവള്‍ കുറച്ചു മുന്നിലായി ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സീറ്റ് ചൂണ്ടി കാട്ടി. അങ്ങേനെ അവര്‍ 2 പേരും അവിടെ പോയി ഇരുന്നു..ഒരു 3 സീറ്റ്.ജനാലക്കു അരികില്‍ ഒരു സുന്ദരന്‍..നിവര്‍ത്തി സ്റ്റൈല്‍ ആകിയ മുടി..ഒരു നോര്‍ത്ത് ഇന്ത്യന്‍ ലുക്ക്.സുന്ദരന്‍,ശില്പ,അപര്‍ണ ഇങ്ങനെ ആണ് ഇരുപ്പു..വണ്ടി കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ടു നീങ്ങിയപ്പോള്‍ ശില്പ അപര്‍ണയോട് പറഞ്ഞു.." ഡി ,ഈ ആളെ കണ്ടോ..സുന്ദരന്‍ അല്ലെ?"

അപര്‍ണ : "അതെടി കൊള്ളാം.. ഞാന്‍ 2 ദിവസം മുന്നേ ഇങ്ങേരെ കാന്റീനില്‍ നില്‍ക്കുന കണ്ടിര്രുനു.."

ശില്പ : "ഹ്മം.. ഞാനും ഇ മുടി ഞാന്‍ അന്നേ നോട്ടം ഇട്ടതാ..:"

അപര്‍ണ: " എടി പതുക്കെ പറ ..ചിലപ്പോള്‍l മലയാളീ ആയിരിക്കും "
ശില്പ :"പോടീ..മലയാളിയോ ..ഇയാളോ? കണ്ടാല്‍ തന്നെ അറിയില്ലേ നോര്‍ത്ത് ഇന്ത്യന്‍ ആണെന്ന് .. "
അപര്‍ണ: "അതെ .. ഒരു മലയാളീ ലുക്ക് ഇല്ല "
ശില്പ :"ഹം ശെരി ..പക്ഷെ എന്തോകെ പറഞ്ഞാലും മുടി കൊള്ളാം "
ഒരു 5 മിനിട്ട് കഴിഞ്ഞു കാണും ..നമ്മുടെ സുന്ദരന്‍ ശില്പയോട് ഒരു ചോദ്യം "നാട്ടില്‍ എവിടാ സ്ഥലം ?"
(ശിലപയുടെ അന്നേരത്തെ മുഖം എനിക്ക് പിന്നീട് അപര്‍ണ വിവരിച്ചു തന്നു ..അത് പറഞ്ഞു ഞങ്ങള്‍ അവളെ ഒത്തിരി കളിയാക്കി)
ശില്പ പറഞ്ഞു "എറണാകുളം ..മലയാളീ ആണല്ലേ ..പേരെന്താ "
"ഞാന്‍ രാജേഷ് ..മലയാളീ ...എന്താ നിങ്ങളുടെ ഒക്കെ പേരു "

"ഞാന്‍ ശില്പ ഇവള്‍ അപര്‍ണ"..

"കൊള്ളാം..2 പേരും മിടുക്കികള്‍ തന്നെ..നിങ്ങള്‍ പറഞ്ഞതു ഒന്നും ഞാന്‍ കേട്ടില കേട്ടോ.."

അപര്‍ണ :" അല്ല ഒന്നും വിചാരിക്കണ്ട കൊമ്പ്ലിമെന്റ്റ് ആയി എടുതോള് കേട്ടോ"

എവിടെ തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കിയാലും അവിടെയെല്ലാം ഒരു മലയാളീ മാത്രം എന്ന അവസ്തയന്നല്ലോ ബാംഗളൂരില്‍ എന്നായിരുന്നു നമ്മുടെ നായികമാരുടെ മനസിലൂടെ കടന്നു പോയത്...ഈ കാലത്തു വായ തുറക്കാന്‍ നിവര്‍ത്തിയില്ല എന്ന് വെച്ചാല്‍..കലികാലം!!

വാല്‍കഷ്ണം : പിന്നെ നമ്മുടെ കഥാ നായികന്‍ ഓഫീസ് വരെ കത്തിയായതും പാവം ശിലപയുടെയും അപര്നയുടെയുംപുറകെ കൂടിയതും ഒക്കെ വേറെ കഥ.. പിന്നെ 2 പേരും ഓരോ സ്റ്റെപ്പെനി ബോയ്ഫ്രാന്റ്റ്- ന്റെ പേരും പറഞ്ഞു ഊരി നടന്നു..ഒരാളെ കുറിച്ചു നല്ലത് പറഞ്ഞിതിന്റെ കൂലിയെ..മലയാളീ എവിടെ പോയാലും തന്റെ പൂവാലന്‍ (കോഴി) സ്വഭാവം മറകില്ലെന്ന ശില്പയുടെ സിദ്ധാന്തത്തിന്‌ ഒന്നു കൂടി ആക്കം കൂടി ഈ സംഭവം ..